Sa paglipat namin ng bahay sa novaliches, there were certain changes – both positive and negative – that were immediately felt by everyone (my dawter, nanay niya, and me). Halimbawa ng mga very palpable changes na ito ay:
Ang pamatay na commute to and from work. Kung dati ay nilalakad lang namin ang mga opisina namin sa Kyusi, ngayon it takes 1 tricycle and 3 jeepney rides ONE WAY! Which means we moved from a state of “libre pamasahe” to “60 pesos pasahe, one-way.”
Biglang umaliwalas at pumresko ang paligid. Sa mga naka-experience nang lumipat from an apartment (lalo kung row-type) to a stand-alone house with a yard, one of the very first things they feel is a powerful sense of breaking free… a sudden freedom from confinement. Yung tipong basta ka na lang mapapangiti habang tinitingnan ang bago ninyong malawak na bakuran, sabay bigkas ng “yeeesssss!”
Nagbago yung internal clocks naming lahat. Walang choice; one has to adapt. And even if you try resisting (ibig sabihin, you stubbornly try to hold on to your previous schedules) it wouldn’t do you any good. Your body will adapt, whether your mind wants to or not.
Case in point: mula nung una akong natulog overnight sa bahay 12 days ago (May 3 kami lumipat), hanggang kaninang umaga, 5:30 am pa lang ay gising na ako 🙂 Though this in itself might not qualify as “extraordinary” to many people, for someone like me who, for more than 5 years, has been getting up at 8 am (after a normally late, drunken evening), this change is quite surprising. [Sa palagay ko ay malaki ang kinalaman dito ng walang-humpay na paghuni ng ibon at tuloy-tuloy na pagsigaw ng mga batang naglalako ng “pandesaaaaal!!!“]
Finally, ang probably the happiest change of all, mas lalong naging masaya ang dear dawter ko. Pwede kong ikuwento kung paano mas dumami ang mga larong naiisip nyang gawin… pwede kong sabihin na nabawasan drastically yung DVD-watching hours niya… pwede kong banggitin na mas naging maaga ang pagtulog niya sa gabi… But I believe the following “before” and “after” shots will more than suffice:
From her usual “Bored/Antay next DVD/Puyat/Tambay sa sofa”
To “Ansaya-sayang naliligo sa planggana!”
🙂
TARAGIS NA BUHAY 'TO. 
awww ang cute ni baby! buti na lang di nagmana sa daddy!! lols… 😆
Taroogs – hehehe…heh! 🙂
ui..bagong lipat??? imbitahan mo kami kuya sa house blessings ha!=)
mukhang cool n cool sa baby sa pagligo sa batya..hehe=)
Taroogs – yep, mga 2 weeks pa lang halos 🙂 kapag naayos na ang mga kisameng sira, saka kami mag-iisip na mag-imbita ng mga hindi kamag-anak. hehehe (kahiya kasi eh)
kita mo na, maganda talaga kapag may space for the kids – mas magiging resourceful sila and creative! kaya tiyaga ka na lang sa long commute mo, mabuti nga di ka pa sumasakay ng bangka e, yay!
Taroogs – we can never can tell, miss kengks… antayin ko muna panahon ng tag-baha before concluding. hehehe… 🙂
cute baby. my niece used to do that. ligo sa batya. now, hnde na. kc di na magkasya sa batya. haha. nice blog anyway. 😀
Taroogs – salamat, vanny 🙂 pero bakit sarado na po yata blog mo? (i followed the link kasi)
sarap maligo sa palanggana! nung maliit pa ako ( at kasya pa sa palanggana 😀 ) eh gus2ng gus2 ko din jan magbabad kc la kame bath tub 😀 ngayon, c bentong ko, yan din ang bisyo 😀
Taroogs – aba, miss mine, pwede tayong magtayo ng club kung ganun — MMBB (mga magulang ng batya babies) hehe
Angkyut ng dawter mo! HEHEHE
Taroogs – chinkyu! chinyu!! 🙂 buti sa nanay nagmana. hehe
ang cute naman!
Taroogs – kaya nga lagi ko syang kinukunan ng fotos now pa lang… para pag pumangit na siya pagtanda niya ay may babalik-balikan siyang memories 🙂 hehe (joke lang, anak)
Nice blog and ang cute ng baby mo… enjoy na enjoy siya… more space… more fun!
Taroogs – at kapag mas happy ang dawter, mas happy si mader… therefore, mas happy si fader 🙂 salamat sa bisita, libay.
naks ang saya naman! sarap siguro sa bagong bahay nyo ngayon ano? e di maaga ka na ring matulog nyan? 🙂
Taroogs -ay sinabi mo, kapatid… dahil tahimik na paligid e aantukin ka na talaga bandang 9pm 🙂 di ko na nga napapanood ang late news e
AWWW… CUTE PICS! NAMISS KO TULOY CHILDHOOD KO. EHHEHEEHEH. SHINU-SHOOT AKO NG NANAY KO SA DRAM! 😛
Taroogs – wehehe… talagang sinu-shoot ka sa dram? buti hindi ka sina-slam dunk. 🙂
mukhang konti lang naman yung trade-offs… ayush na rin.
at syempre higit sa lahat, kung saan masaya si dawter, di ba? ang cute naman ni bunso mo. 🙂
Taroogs – korek ka d’yan, bok. yun talaga ang bottomline. salamat 🙂
wow! kelan ang house blessing big brother?…nasa manila ako invite me naman.
Taroogs – hindi pa ayus yung kisame eh… dyahe namang magpa-party tapos matutuluan sa bumbunan ang guests 🙂 kelan ka pa sa Maynila? Painom ka naman oy!