Anak, ‘di ba last year sabi ko “second best is more than enough?”
Hindi ka pala nakinig!
Meron pala kayong ibang binabalak ni Mama — ang masungkit ang number one!
Oh s’ya s’ya… kung saan kayo masaya, supurtahan ko kayo (naaks!) 🙂
Basta tandaan mo lang, Anak, na…
Napawi na ng mga napanalunan mong Ribbons ang makapanot-ulo mong kakulitan.
Dahil sa Gold Medal at Certificate of Honors mo ay oks na oks na sa akin ang madalas mong pag-hoard sa Cable Remote.
Kahit ang hirap mong gisingin sa umaga para kumain-maligo-pumasok, proud to the max pa din kami ni Mama at napa-akyat kami sa stage nung graduation mo.
At asteeg din pala yung Speech mo! Flawless! Ang galing talagang coach ni Mama (Sipsep? Me? Hindi a. Hehehe.).
Haay. Buti na lang talaga’t humble ka pa din 🙂
Kaya kung nung dati ay unlimited jellyace ang naging premyo mo…
Ngayon… si “Doggirl” ay gagawin na nating tunay na Tuta!
Basta alagaan mo ng maayos ha?
🙂
TARAGIS NA BUHAY 'TO. 
ang cute cute naman ni doter. as in. tapos ang galing galing pa oh. nisungkot ang perst. saan ka pa.
buti pa siya may real life doggy doggy na soon. waaaah!
congratssss!
Wow! Congratulations Samarra! Ang galing-galing naman. Manang-mana talaga kay Papa Arnold at Mama Malen. Be a good friend to your well-deserved gift, a puppy! 🙂
wow. congrats sa dawter mo. daming ribbons at may gold medal pa. naks. 🙂
at naks din sa gift. :)))
huwaw!ang taba naman ng utak ng anak nyo po, sigurado ako may pinagmanahan talaga yan, astig! Congratulations! 😛